atimia
Finnish edit
Etymology edit
From Ancient Greek ἀτιμία (atimía, “disgrace”).
Pronunciation edit
Noun edit
atimia
Declension edit
Inflection of atimia (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | atimia | atimiat | ||
genitive | atimian | atimioiden atimioitten | ||
partitive | atimiaa | atimioita | ||
illative | atimiaan | atimioihin | ||
singular | plural | |||
nominative | atimia | atimiat | ||
accusative | nom. | atimia | atimiat | |
gen. | atimian | |||
genitive | atimian | atimioiden atimioitten atimiainrare | ||
partitive | atimiaa | atimioita | ||
inessive | atimiassa | atimioissa | ||
elative | atimiasta | atimioista | ||
illative | atimiaan | atimioihin | ||
adessive | atimialla | atimioilla | ||
ablative | atimialta | atimioilta | ||
allative | atimialle | atimioille | ||
essive | atimiana | atimioina | ||
translative | atimiaksi | atimioiksi | ||
abessive | atimiatta | atimioitta | ||
instructive | — | atimioin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Italian edit
Noun edit
atimia f (plural atimie)