augmenteren
Dutch edit
Etymology edit
Borrowed from Middle French augmenter.
Pronunciation edit
Verb edit
augmenteren
- (transitive) to augment, to increase
Inflection edit
Inflection of augmenteren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | augmenteren | |||
past singular | augmenteerde | |||
past participle | geaugmenteerd | |||
infinitive | augmenteren | |||
gerund | augmenteren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | augmenteer | augmenteerde | ||
2nd person sing. (jij) | augmenteert | augmenteerde | ||
2nd person sing. (u) | augmenteert | augmenteerde | ||
2nd person sing. (gij) | augmenteert | augmenteerde | ||
3rd person singular | augmenteert | augmenteerde | ||
plural | augmenteren | augmenteerden | ||
subjunctive sing.1 | augmentere | augmenteerde | ||
subjunctive plur.1 | augmenteren | augmenteerden | ||
imperative sing. | augmenteer | |||
imperative plur.1 | augmenteert | |||
participles | augmenterend | geaugmenteerd | ||
1) Archaic. |