aukasetning
Icelandic edit
Etymology edit
From auka- (“additional, extra”) + setning (“clause”).
Pronunciation edit
Noun edit
aukasetning f (genitive singular aukasetningar, nominative plural aukasetningar)
- (grammar) a subordinate clause, a dependent clause; (a clause that cannot stand alone as a sentence, but functions as either a noun, adjective or adverb in a sentence)
Declension edit
declension of aukasetning
f-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | aukasetning | aukasetningin | aukasetningar | aukasetningarnar |
accusative | aukasetningu | aukasetninguna | aukasetningar | aukasetningarnar |
dative | aukasetningu | aukasetningunni | aukasetningum | aukasetningunum |
genitive | aukasetningar | aukasetningarinnar | aukasetninga | aukasetninganna |
Antonyms edit
- (antonym(s) of "subordinate clause"): aðalsetning