autocurrus
Latin edit
Etymology edit
Noun edit
autocurrus m (genitive autocurrūs); fourth declension
Declension edit
Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | autocurrus | autocurrūs |
Genitive | autocurrūs | autocurruum |
Dative | autocurruī | autocurribus |
Accusative | autocurrum | autocurrūs |
Ablative | autocurrū | autocurribus |
Vocative | autocurrus | autocurrūs |