See also: avo, AVO, avô, avo-, and -avo

Galician edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From Old Galician-Portuguese avoo, from early Iberian Medieval Latin avolo,[1] from Vulgar Latin *av(i)olum, ultimately from Latin avus.

Pronunciation edit

Noun edit

avó m (plural avós, feminine avoa, feminine plural avoas)

  1. grandfather
  2. (in the plural) grandparents
    • 1269, J. L. Novo Cazón, editor, El priorato santiaguista de Vilar de Donas en la Edad Media (1194-1500), A Coruña: Fundación Barrié, page 245:
      meu auoo don Ruy Zerbo e sa moler dona Marina Sanchez, que foron meus auoos
      my granfather Don Roi Cerbo and his wife Dona Mariña Sánchez, who were my granparents

Related terms edit

References edit

  • avoo” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • auoo” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • avó” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • avó” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • avó” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
  1. ^ "avolo" in Gallaeciae Monumenta Historica.

Portuguese edit

Etymology edit

Inherited from Old Galician-Portuguese avoa, from Late Latin aviola, diminutive of Latin avia.

Pronunciation edit

 

  • (file)
  • (file)
  • Hyphenation: a‧vó

Noun edit

avó f (plural avós, masculine avô, masculine plural avôs)

  1. grandmother, female grandparent
    Synonyms: (Brazil, childish) vovó, (clipping)
    Antonym: avô

Derived terms edit

Related terms edit