bíða

Faroese edit

bíða (third person singular past indicative bíðaði, third person plural past indicative bíðað, supine bíðað)

Conjugation of bíða (group v-30)
infinitive	bíða
supine	bíðað
participle (a6)¹	bíðandi	bíðaður
	present	past
first singular	bíði	bíðaði
second singular	bíðar	bíðaði
third singular	bíðar	bíðaði
plural	bíða	bíðaðu
	imperative
singular	bíða!
plural	bíðið!
¹Only the past participle being declined.

bíða (strong verb, third-person singular past indicative beið, third-person plural past indicative biðu, supine beðið)

(intransitive) to wait
Bíddu eftir mér! ― Wait for me!

Bíddu! ― Wait!
(transitive, with genitive) to wait for something
Bíddu mín. ― Wait for me.
(transitive, with accusative) to abide, undergo, suffer (some fate, usually something bad)
Karþagómenn biðu ósigur fyrir Rómverjum.
The Carthaginians suffered defeat at the hands of the Romans.

bíða — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að bíða
supine (sagnbót)		beðið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		bíðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég bíð	við bíðum	present (nútíð)	ég bíði	við bíðum
	þú bíður	þið bíðið		þú bíðir	þið bíðið
	hann, hún, það bíður	þeir, þær, þau bíða		hann, hún, það bíði	þeir, þær, þau bíði

past (þátíð)	ég beið	við biðum	past (þátíð)	ég biði	við biðum
	þú beiðst	þið biðuð		þú biðir	þið biðuð
	hann, hún, það beið	þeir, þær, þau biðu		hann, hún, það biði	þeir, þær, þau biðu

imperative (boðháttur)	bíð (þú)	bíðið (þið)
	bíddu	bíðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

beðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	beðinn	beðin	beðið	beðnir	beðnar	beðin
accusative (þolfall)	beðinn	beðna	beðið	beðna	beðnar	beðin
dative (þágufall)	beðnum	beðinni	beðnu	beðnum	beðnum	beðnum
genitive (eignarfall)	beðins	beðinnar	beðins	beðinna	beðinna	beðinna

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	beðni	beðna	beðna	beðnu	beðnu	beðnu
accusative (þolfall)	beðna	beðnu	beðna	beðnu	beðnu	beðnu
dative (þágufall)	beðna	beðnu	beðna	beðnu	beðnu	beðnu
genitive (eignarfall)	beðna	beðnu	beðna	beðnu	beðnu	beðnu

Derived terms

Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)

bíða (singular past indicative beið, plural past indicative biðu, past participle biðinn)

(transitive, with genitive) to abide, wait for
bíð þú mín hér
wait for me here
(transitive, with accusative) to suffer, undergo, sustain
(transitive, with genitive) to be in store for, await
fagnaðu, vin minn, því at þín bíðr eilífr fagnaðr
rejoyce, my friend, for eternal joy awaits you (sg.)
(impersonal, with accusative) (there) to be, to be to be had
hvárki bíðr þar báru né vinds blæ
there is felt neither wave nor breath of air

Conjugation of bíða — active (strong class 1)

Conjugation of bíða — mediopassive (strong class 1)

bíða in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.