Faroese edit

Etymology edit

From Old Norse bǫrkr, from Proto-Germanic *barkuz.

Pronunciation edit

Noun edit

børkur m (genitive singular barkar, uncountable)

  1. bark (of a tree)

Declension edit

m25s Singular
Indefinite Definite
Nominative børkur børkurin
Accusative børk børkin
Dative børki børkinum
Genitive barkar barkarins