Turkish edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From childish talk, or derivated from Arabic بلوغ (bulūḡ, puberty, maturity).

Pronunciation edit

  • Hyphenation: bü‧lük

Noun edit

bülük (definite accusative bülüğü, plural bülükler)

  1. (colloquial) penis (of a child)

Further reading edit

  • Orhan Kabataş (2009) Kıbrıs Türkçesinin Etimolojik Sözlüğü, 2nd edition, Nicosia: Işık Kitabevi, →ISBN, page 135
  • bülük”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu, Türkiye'de Halk Ağzından Derleme Sözlüğü, 1965.