See also: butun

Azerbaijani edit

Other scripts
Cyrillic бүтүн
Abjad بۆتۆن

Etymology edit

From Proto-Turkic *bütün, a derivation of *büt- (to end, accomplish; to create, build; to heal; to grow, ripen), whence also Azerbaijani bütöv (whole).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /byˈtyn/, [py̥ˈtyn]
  • (file)
  • Hyphenation: bü‧tün

Determiner edit

bütün (intensive form büsbütün)

  1. all
    Antonym: heç bir
    Bütün insanlar azad, hüquq və ləyaqətlərinə görə bərabər doğulurlar.
    All human beings are born free and equal in dignity and rights
    Bu gün gedə bilmərik, çünki bütün yollar bağlıdır.
    We can't go today, because all the roads are closed.
    • 2008, Zəminə Xınalı, Qaçaq İsmayıl dastanı; republished as Tariyel Abbaslı, editor, Zəminə Xınalı Seçilmiş Əsərləri II Cild, Baku: Təknur, 2014, page 247:
      O illər aclıq olduğundan bütün kəndin əhalisi əziyyət çəkirdi.
      In those years, all residents of the village suffered because of the famine.
  2. whole, entire, all
    Mən dünən bütün gecəni yatmamışam.
    I didn't sleep all night yesterday.
    Bu dəqiqə bizi bütün dünya izləyir.
    The entire world is watching us at the moment.

Derived terms edit

Related terms edit

Further reading edit

Crimean Tatar edit

Etymology edit

From Proto-Turkic *bütün. Cognate to Kumyk бютюн (bütün), etc.

Determiner edit

bütün

  1. all, whole

References edit

Turkish edit

Etymology edit

From Ottoman Turkish بوتون (bütün), from Proto-Turkic *bütün, a derivation of *büt- (to end, accomplish).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /byˈtyn/
  • Hyphenation: bü‧tün
  • (file)

Determiner edit

bütün (intensive form büsbütün)

  1. entire, complete
    O olay bütünüyle bir rezaletti.That event was a complete disgrace.
  2. all
    Bütün gece çalıştım.I worked all night.
  3. (money) not divided into small coins, a whole (banknote etc.)

Noun edit

bütün (definite accusative bütünü, plural bütünler)

  1. something unitary; having the quality of oneness.

Declension edit

Inflection
Nominative bütün
Definite accusative bütünü
Singular Plural
Nominative bütün bütünler
Definite accusative bütünü bütünleri
Dative bütüne bütünlere
Locative bütünde bütünlerde
Ablative bütünden bütünlerden
Genitive bütünün bütünlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular bütünüm bütünlerim
2nd singular bütünün bütünlerin
3rd singular bütünü bütünleri
1st plural bütünümüz bütünlerimiz
2nd plural bütününüz bütünleriniz
3rd plural bütünleri bütünleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular bütünümü bütünlerimi
2nd singular bütününü bütünlerini
3rd singular bütününü bütünlerini
1st plural bütünümüzü bütünlerimizi
2nd plural bütününüzü bütünlerinizi
3rd plural bütünlerini bütünlerini
Dative
Singular Plural
1st singular bütünüme bütünlerime
2nd singular bütününe bütünlerine
3rd singular bütününe bütünlerine
1st plural bütünümüze bütünlerimize
2nd plural bütününüze bütünlerinize
3rd plural bütünlerine bütünlerine
Locative
Singular Plural
1st singular bütünümde bütünlerimde
2nd singular bütününde bütünlerinde
3rd singular bütününde bütünlerinde
1st plural bütünümüzde bütünlerimizde
2nd plural bütününüzde bütünlerinizde
3rd plural bütünlerinde bütünlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular bütünümden bütünlerimden
2nd singular bütününden bütünlerinden
3rd singular bütününden bütünlerinden
1st plural bütünümüzden bütünlerimizden
2nd plural bütününüzden bütünlerinizden
3rd plural bütünlerinden bütünlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular bütünümün bütünlerimin
2nd singular bütününün bütünlerinin
3rd singular bütününün bütünlerinin
1st plural bütünümüzün bütünlerimizin
2nd plural bütününüzün bütünlerinizin
3rd plural bütünlerinin bütünlerinin

Synonyms edit

Further reading edit

  • bütün”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu