Old Polish edit

Etymology edit

From babka +‎ -any. First attested in 1475.

Pronunciation edit

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ba(ː)pt͡ʃʲanɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /bapt͡ʃʲanɨ/, /bɒpt͡ʃʲanɨ/

Adjective edit

babczany

  1. (relational) plantain

Descendants edit

  • Polish: babczany

References edit

Polish edit

Etymology edit

Inherited from Old Polish babczany. By surface analysis, babka +‎ -any.

Pronunciation edit

Adjective edit

babczany (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, obsolete) plantain

Further reading edit

  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “babczany”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Paweł Kupiszewski (25.06.2010) “BABCZANY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “babczany”, in Słownik języka polskiego[1]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “babczany”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “babczany korzeń”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 78