Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Only attested once in the Satyricon, of uncertain origin and meaning. The most popular theory among scholars is that it is some sort of compound word with bacca.

Pronunciation edit

Noun edit

bacciballum n (genitive bacciballī); second declension

  1. (hapax, colloquial) a young and attractive woman
    • c. 27 CE – 66 CE, Petronius, Satyricon 61:
      Cum adhuc servirem, habitabamus in vico angusto; nunc Gavillae domus est. Ibi, quomodo dii volunt, amare coepi uxorem Terentii coponis: noveratis Melissam Tarentinam, pulcherrimum bacciballum. Sed ego non mehercules corporaliter aut propter res venerias curavi, sed magis quod benemoria fuit.

Declension edit

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative bacciballum bacciballa
Genitive bacciballī bacciballōrum
Dative bacciballō bacciballīs
Accusative bacciballum bacciballa
Ablative bacciballō bacciballīs
Vocative bacciballum bacciballa

References edit