bedelaar
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch bēdelāre. Equivalent to bedelen (“to beg”) + -aar.
Pronunciation edit
Noun edit
bedelaar m (plural bedelaars, diminutive bedelaartje n, feminine bedelares)
- (literally) A beggar, a mendicant, who requests alms or handouts.
- Synonym: schooier
- (figuratively) A pauper, one who can't properly provide in his/her own/family's needs.
- Synonyms: armoedzaaier, pauper, schooier
Derived terms edit
- avondbedelaar
- bedelaars
- bedelaarsbier
- bedelaarsdeken
- bedelaarsdoelen
- bedelaarsgebed
- bedelaarsgesticht
- bedelaarsgezin
- bedelaarshuis
- bedelaarskind
- bedelaarskolonie
- bedelaarslijf
- bedelaarslompen
- bedelaarsluizen
- bedelaarsmaag
- bedelaarsmantel
- bedelaarsmis
- bedelaarsplunje
- bedelaarsrok
- bedelaarsroman
- bedelaarsstijl
- bedelaarsstulp
- bedelaarswerkhuis
- bedelaarszak
- bedelaren
- bedelarij
- stadsbedelaar
- straatbedelaar
Descendants edit
- Negerhollands: beddelaar, beddelvolk, bedlman