bengal
See also: Bengal
Indonesian edit
Etymology edit
From Malay bengal, from Old Javanese waṅal (“obstinate, daring”).
Pronunciation edit
Adjective edit
bêngal
- stubborn, obstinate
- Synonym: keras kepala
- (Jakarta) naughty, mischievous
- (temporarily) deaf, numb.
Further reading edit
- “bengal” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.
Romanian edit
Pronunciation edit
Adjective edit
bengal m or n (feminine singular bengală, masculine plural bengali, feminine and neuter plural bengale)
Declension edit
Declension of bengal
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | bengal | bengală | bengali | bengale | ||
definite | bengalul | bengala | bengalii | bengalele | |||
genitive/ dative |
indefinite | bengal | bengale | bengali | bengale | ||
definite | bengalului | bengalei | bengalilor | bengalelor |
Swedish edit
Noun edit
bengal c
- (demonym) Bengali (person from Bengal)
- (pyrotechnics) Bengal light
Declension edit
Declension of bengal | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | bengal | bengalen | bengaler | bengalerna |
Genitive | bengals | bengalens | bengalers | bengalernas |