berill
Hungarian edit
Pronunciation edit
Noun edit
berill (countable and uncountable, plural berillek)
Declension edit
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | berill | berillek |
accusative | berillt | berilleket |
dative | berillnek | berilleknek |
instrumental | berillel | berillekkel |
causal-final | berillért | berillekért |
translative | berillé | berillekké |
terminative | berillig | berillekig |
essive-formal | berillként | berillekként |
essive-modal | — | — |
inessive | berillben | berillekben |
superessive | berillen | berilleken |
adessive | berillnél | berilleknél |
illative | berillbe | berillekbe |
sublative | berillre | berillekre |
allative | berillhez | berillekhez |
elative | berillből | berillekből |
delative | berillről | berillekről |
ablative | berilltől | berillektől |
non-attributive possessive - singular |
berillé | berilleké |
non-attributive possessive - plural |
berilléi | berillekéi |
Possessive forms of berill | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | berillem | berilljeim |
2nd person sing. | berilled | berilljeid |
3rd person sing. | berillje | berilljei |
1st person plural | berillünk | berilljeink |
2nd person plural | berilletek | berilljeitek |
3rd person plural | berilljük | berilljeik |
Further reading edit
- berill in Ittzés, Nóra (ed.). A magyar nyelv nagyszótára (‘A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published A–ez as of 2024)
Middle English edit
Noun edit
berill
- Alternative form of beryl
Old Norse edit
Etymology edit
From Proto-Germanic *barilaz, equivalent to bera + -ill.
Noun edit
berill m (genitive berils, plural berlar)
Declension edit
Declension of berill (strong a-stem)
Derived terms edit
References edit
- “berill”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press