bezapelacyjny
Polish edit
Etymology edit
From bez- + apelacyjny.
Pronunciation edit
Adjective edit
bezapelacyjny (not comparable, derived adverb bezapelacyjnie)
- (literary) peremptory, decisive, unquestionable (precluding debate or expostulation; not admitting of question or appeal)
- Synonyms: niekwestionowany, ostateczny
- bezapelacyjne zwycięstwo ― decisive victory
- bezapelacyjny lider ― undisputed leader
Declension edit
Declension of bezapelacyjny (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | bezapelacyjny | bezapelacyjna | bezapelacyjne | bezapelacyjni | bezapelacyjne | |
genitive | bezapelacyjnego | bezapelacyjnej | bezapelacyjnego | bezapelacyjnych | ||
dative | bezapelacyjnemu | bezapelacyjnej | bezapelacyjnemu | bezapelacyjnym | ||
accusative | bezapelacyjnego | bezapelacyjny | bezapelacyjną | bezapelacyjne | bezapelacyjnych | bezapelacyjne |
instrumental | bezapelacyjnym | bezapelacyjną | bezapelacyjnym | bezapelacyjnymi | ||
locative | bezapelacyjnym | bezapelacyjnej | bezapelacyjnym | bezapelacyjnych |
Derived terms edit
noun
Related terms edit
noun
Further reading edit
- bezapelacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bezapelacyjny in Polish dictionaries at PWN