bezproblemowość
Polish edit
Etymology edit
From bezproblemowy + -ość. First attested in 1919.[1][2]
Pronunciation edit
Noun edit
bezproblemowość f
- unproblematicalness, the quality of being trouble-free
- Antonym: problemowość
Declension edit
Declension of bezproblemowość
| singular | |
|---|---|
| nominative | bezproblemowość |
| genitive | bezproblemowości |
| dative | bezproblemowości |
| accusative | bezproblemowość |
| instrumental | bezproblemowością |
| locative | bezproblemowości |
| vocative | bezproblemowości |
Related terms edit
adjective
adverb
noun
References edit
- ^ Zakład Narodowy imienia Ossolińskich (1919) Biblioteka narodowa[1], number 198, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, page L: “Protestowano jednak zarazem przeciw zakorzenionemu dotąd, jak twierdzono, w badaniach historycznych przyczynkarstwu i bezproblemowości .”
- ^ bezproblemowość in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- bezproblemowość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bezproblemowość in Polish dictionaries at PWN