bezspójnikowy
Polish edit
Etymology edit
From bez- + spójnikowy. First attested in 1847.[1][2]
Pronunciation edit
Adjective edit
bezspójnikowy (not comparable, no derived adverb)
Declension edit
Declension of bezspójnikowy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | bezspójnikowy | bezspójnikowa | bezspójnikowe | bezspójnikowi | bezspójnikowe | |
| genitive | bezspójnikowego | bezspójnikowej | bezspójnikowego | bezspójnikowych | ||
| dative | bezspójnikowemu | bezspójnikowej | bezspójnikowemu | bezspójnikowym | ||
| accusative | bezspójnikowego | bezspójnikowy | bezspójnikową | bezspójnikowe | bezspójnikowych | bezspójnikowe |
| instrumental | bezspójnikowym | bezspójnikową | bezspójnikowym | bezspójnikowymi | ||
| locative | bezspójnikowym | bezspójnikowej | bezspójnikowym | bezspójnikowych | ||
Related terms edit
noun
References edit
- ^ Teodozy Sierociński (1847) Grammatyka polska. Cz. 2, Z załączeniem nauki o postaciach retorycznych, o wierszowaniu i o stylu[1], page 18: “Zdania bowiem główne są bezspójnikowe, albo zaczynają się od spójników przyczynowych, wnioskowych, tudzież od gdy, kiedy, użytych zamiast ponieważ, albo od przysłóków porządkowych.”
- ^ bezspójnikowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- bezspójnikowy in Polish dictionaries at PWN