bezumowny
Polish edit
Etymology edit
From bez- + umowny. First attested in 1855.[1][2]
Pronunciation edit
Adjective edit
bezumowny (not comparable, no derived adverb)
Declension edit
Declension of bezumowny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | bezumowny | bezumowna | bezumowne | bezumowni | bezumowne | |
| genitive | bezumownego | bezumownej | bezumownego | bezumownych | ||
| dative | bezumownemu | bezumownej | bezumownemu | bezumownym | ||
| accusative | bezumownego | bezumowny | bezumowną | bezumowne | bezumownych | bezumowne |
| instrumental | bezumownym | bezumowną | bezumownym | bezumownymi | ||
| locative | bezumownym | bezumownej | bezumownym | bezumownych | ||
Related terms edit
noun