Wiktionary

bigamiczny

Polish edit

Etymology edit

From bigamia +‎ -ny. First attested in 1859.[1][2][3]

Pronunciation edit

  • IPA(key): /bi.ɡaˈmit͡ʂ.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɨ
  • Syllabification: bi‧ga‧micz‧ny

Adjective edit

bigamiczny (not comparable, derived adverb bigamicznie)

  1. (relational) bigamous
    związek bigamiczny ― a bigamous relationship

Declension edit

Declension of bigamiczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bigamiczny bigamiczna bigamiczne bigamiczni bigamiczne
genitive bigamicznego bigamicznej bigamicznego bigamicznych
dative bigamicznemu bigamicznej bigamicznemu bigamicznym
accusative bigamicznego bigamiczny bigamiczną bigamiczne bigamicznych bigamiczne
instrumental bigamicznym bigamiczną bigamicznym bigamicznymi
locative bigamicznym bigamicznej bigamicznym bigamicznych

Related terms edit

nouns

References edit

  1. ^ Samuel Orgelbrand (1859) Encyklopedyja powszechna‎[1] (in Polish)
  2. ^ Michał Amszejewicz (1859) Dykcjonariusz zawierający wyrazy i wyrażenia z obcych języków polskiemu przyswojone‎[2], page 58
  3. ^ bigamiczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading edit

  • bigamiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bigamiczny in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=bigamiczny&oldid=78081252"