bilokacyjny

Polish

Etymology

From bilokacja +‎ -ny. First attested in 1990.

Pronunciation

• IPA^(key): /bi.lɔ.kaˈt͡sɨj.nɨ/
• Rhymes: -ɨjnɨ
• Syllabification: bi‧lo‧ka‧cyj‧ny

Adjective

bilokacyjny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, uncommon) bilocational

Declension

Declension of bilokacyjny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bilokacyjny		bilokacyjna	bilokacyjne	bilokacyjni	bilokacyjne
genitive	bilokacyjnego		bilokacyjnej	bilokacyjnego	bilokacyjnych
dative	bilokacyjnemu		bilokacyjnej	bilokacyjnemu	bilokacyjnym
accusative	bilokacyjnego	bilokacyjny	bilokacyjną	bilokacyjne	bilokacyjnych	bilokacyjne
instrumental	bilokacyjnym		bilokacyjną	bilokacyjnym	bilokacyjnymi
locative	bilokacyjnym		bilokacyjnej	bilokacyjnym	bilokacyjnych

Related terms

nouns

• bilokacja
• lokacja

 

Further reading

• bilokacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bilokacyjny in Polish dictionaries at PWN