bipartiturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of bipartiō.
Participle edit
bipartītūrus (feminine bipartītūra, neuter bipartītūrum); first/second-declension participle
- about to divide
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | bipartītūrus | bipartītūra | bipartītūrum | bipartītūrī | bipartītūrae | bipartītūra | |
Genitive | bipartītūrī | bipartītūrae | bipartītūrī | bipartītūrōrum | bipartītūrārum | bipartītūrōrum | |
Dative | bipartītūrō | bipartītūrō | bipartītūrīs | ||||
Accusative | bipartītūrum | bipartītūram | bipartītūrum | bipartītūrōs | bipartītūrās | bipartītūra | |
Ablative | bipartītūrō | bipartītūrā | bipartītūrō | bipartītūrīs | |||
Vocative | bipartītūre | bipartītūra | bipartītūrum | bipartītūrī | bipartītūrae | bipartītūra |