blæge
Old English edit
Etymology edit
From Proto-Germanic *blaigijǭ (“blay, bleak, gudgeon”), from Proto-Indo-European *bʰleyk- (“to shine”).
Pronunciation edit
Noun edit
blǣġe f
From Proto-Germanic *blaigijǭ (“blay, bleak, gudgeon”), from Proto-Indo-European *bʰleyk- (“to shine”).
blǣġe f