bliznowiec
Polish edit
Etymology edit
From blizna + -owiec. First attested in 1875.[1][2]
Pronunciation edit
Noun edit
bliznowiec m inan
Declension edit
Declension of bliznowiec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bliznowiec | bliznowce |
| genitive | bliznowca | bliznowców |
| dative | bliznowcowi | bliznowcom |
| accusative | bliznowiec | bliznowce |
| instrumental | bliznowcem | bliznowcami |
| locative | bliznowcu | bliznowcach |
| vocative | bliznowcu | bliznowce |
Related terms edit
adjectives
adverbs
noun
verbs
- bliznowacieć impf, zbliznowacieć pf
- bliźnić impf, zabliźnić pf
- bliżyć impf
- przybliżać impf, przybliżyć pf
- ubliżać impf, ubliżyć pf
- zbliżać impf, zbliżyć pf
References edit
- ^ Antoni Bryk (1875) Przeglad lekarski wyd. staraniem oddzialu nauk przyrodniczych i lekarskich towarzystwa naukowego Krakowskiego. Pod redakcya Bryka etc. (Der Ärztliche Beobachter)[1] (in Polish), page 58
- ^ bliznowiec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- bliznowiec in Polish dictionaries at PWN