bogoburczy
Polish edit
Etymology edit
From Bóg + -o- + burzyć + -y. First attested in 1876.[1][2]
Pronunciation edit
Adjective edit
bogoburczy (comparative bardziej bogoburczy, superlative najbardziej bogoburczy, no derived adverb)
- (archaic, religion) heretical, iconoclastic (going against God)
- Synonym: heretycki
Declension edit
Declension of bogoburczy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | bogoburczy | bogoburcza | bogoburcze | bogoburczy | bogoburcze | |
| genitive | bogoburczego | bogoburczej | bogoburczego | bogoburczych | ||
| dative | bogoburczemu | bogoburczej | bogoburczemu | bogoburczym | ||
| accusative | bogoburczego | bogoburczy | bogoburczą | bogoburcze | bogoburczych | bogoburcze |
| instrumental | bogoburczym | bogoburczą | bogoburczym | bogoburczymi | ||
| locative | bogoburczym | bogoburczej | bogoburczym | bogoburczych | ||
Derived terms edit
noun
Related terms edit
noun
verb
- burzyć impf
References edit
- ^ Irlandia i Polska[1] (in Polish), 1876, page 163
- ^ bogoburczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- bogoburczy in Polish dictionaries at PWN