bogomódlca
See also: bogomódlcą
Polish edit
Etymology edit
From Bóg + -o- + modlić + -ca. First attested in the first half of the 17th century.[1][2]
Pronunciation edit
Noun edit
bogomódlca m pers
Declension edit
Declension of bogomódlca
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bogomódlca | bogomódlcy/bogomódlce (deprecative) |
| genitive | bogomódlcy | bogomódlców |
| dative | bogomódlcy | bogomódlcom |
| accusative | bogomódlcę | bogomódlców |
| instrumental | bogomódlcą | bogomódlcami |
| locative | bogomódlcy | bogomódlcach |
| vocative | bogomódlco | bogomódlcy |
Derived terms edit
noun
verb
References edit
- ^ Andrzej Kochanowski (~1649) Rzeka Do swego się początku wracaiąca, To iest Cnota Jasnie Wielmożnego[1], page 94
- ^ bogomódlca in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- bogomódlca in Polish dictionaries at PWN