brandewijndrinker

Dutch edit

Etymology edit

Compound of brandewijn +‎ drinker.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈbrɑn.də.ʋɛi̯nˌdriŋ.kər/
  • Hyphenation: bran‧de‧wijn‧drin‧ker

Noun edit

brandewijndrinker m (plural brandewijndrinkers)

  1. A habitual drinker of brandy (implying alcohol abuse).