breiðleikr

Old Norse

Etymology

From breiðr +‎ -leikr.

Noun

breiðleikr m

1. broadness, breadth

Declension

  Declension of breiðleikr (strong a-stem)

masculine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	breiðleikr	breiðleikrinn	breiðleikar	breiðleikarnir
accusative	breiðleik	breiðleikinn	breiðleika	breiðleikana
dative	breiðleiki	breiðleikinum	breiðleikum	breiðleikunum
genitive	breiðleiks	breiðleiksins	breiðleika	breiðleikanna

References

• breiðleikr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.