brjóta

Icelandic edit

brjóta (strong verb, third-person singular past indicative braut, third-person plural past indicative brutu, supine brotið)

brjóta — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að brjóta
supine (sagnbót)		brotið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		brjótandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég brýt	við brjótum	present (nútíð)	ég brjóti	við brjótum
	þú brýtur	þið brjótið		þú brjótir	þið brjótið
	hann, hún, það brýtur	þeir, þær, þau brjóta		hann, hún, það brjóti	þeir, þær, þau brjóti

past (þátíð)	ég braut	við brutum	past (þátíð)	ég bryti	við brytum
	þú braust	þið brutuð		þú brytir	þið brytuð
	hann, hún, það braut	þeir, þær, þau brutu		hann, hún, það bryti	þeir, þær, þau brytu

imperative (boðháttur)	brjót (þú)	brjótið (þið)
	brjóttu	brjótiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

brjótast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að brjótast
supine (sagnbót)		brotist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		brjótandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég brýst	við brjótumst	present (nútíð)	ég brjótist	við brjótumst
	þú brýst	þið brjótist		þú brjótist	þið brjótist
	hann, hún, það brýst	þeir, þær, þau brjótast		hann, hún, það brjótist	þeir, þær, þau brjótist

past (þátíð)	ég braust	við brutumst	past (þátíð)	ég brytist	við brytumst
	þú braust	þið brutust		þú brytist	þið brytust
	hann, hún, það braust	þeir, þær, þau brutust		hann, hún, það brytist	þeir, þær, þau brytust

imperative (boðháttur)	brjóst (þú)	brjótist (þið)
	brjóstu	brjótisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

brotinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	brotinn	brotin	brotið	brotnir	brotnar	brotin
accusative (þolfall)	brotinn	brotna	brotið	brotna	brotnar	brotin
dative (þágufall)	brotnum	brotinni	brotnu	brotnum	brotnum	brotnum
genitive (eignarfall)	brotins	brotinnar	brotins	brotinna	brotinna	brotinna

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	brotni	brotna	brotna	brotnu	brotnu	brotnu
accusative (þolfall)	brotna	brotnu	brotna	brotnu	brotnu	brotnu
dative (þágufall)	brotna	brotnu	brotna	brotnu	brotnu	brotnu
genitive (eignarfall)	brotna	brotnu	brotna	brotnu	brotnu	brotnu

Derived terms

Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)

From Proto-Norse ᛒᛡᚱᚢᛏᛉ (bᴀrutʀ /⁠bᵃrȳtʀ⁠/), ᛒᛡᚱᛁᚢᛏᛁᚦ (bᴀriutiþ /⁠bᵃriutiþ⁠/), from Proto-Germanic *breutaną.

brjóta (singular past indicative braut, plural past indicative brutu, past participle brotinn)

(transitive) to break
(transitive) to break open
(transitive) to destroy, demolish
(transitive) to break, violate, transgress
en ér konungr brutuð lǫg á Agli
but you, King, broke the law in Egil's case
(transitive) to force, compel
Synonym: þvinga

Conjugation of brjóta — active (strong class 2)

Conjugation of brjóta — mediopassive (strong class 2)

“brjóta”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press