bromium
Dutch edit
Etymology edit
Probably borrowed from Latin brōmium.
Pronunciation edit
Noun edit
bromium n (uncountable)
Latin edit
Chemical element | |
---|---|
Br | |
Previous: selenium (Se) | |
Next: crypton (Kr) |
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈbroː.mi.um/, [ˈbroːmiʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈbro.mi.um/, [ˈbrɔːmium]
Noun edit
brōmium n (genitive brōmiī); second declension
Declension edit
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | brōmium | brōmia |
Genitive | brōmiī | brōmiōrum |
Dative | brōmiō | brōmiīs |
Accusative | brōmium | brōmia |
Ablative | brōmiō | brōmiīs |
Vocative | brōmium | brōmia |