Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Borrowed from Ancient Greek βουκολικός (boukolikós, rustic, pastoral; meter used by pastoral poets).

Pronunciation edit

Adjective edit

būcolicus (feminine būcolica, neuter būcolicum); first/second-declension adjective

  1. of or pertaining to shepherds
  2. bucolic

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative būcolicus būcolica būcolicum būcolicī būcolicae būcolica
Genitive būcolicī būcolicae būcolicī būcolicōrum būcolicārum būcolicōrum
Dative būcolicō būcolicō būcolicīs
Accusative būcolicum būcolicam būcolicum būcolicōs būcolicās būcolica
Ablative būcolicō būcolicā būcolicō būcolicīs
Vocative būcolice būcolica būcolicum būcolicī būcolicae būcolica

Related terms edit

Descendants edit

  • English: bucolic
  • French: bucolique
  • Italian: bucolico
  • Portuguese: bucólico
  • Spanish: bucólico

References edit

  • bucolicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • bucolicus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • bucolicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.