bunaíocht

Irish

Etymology

From bunaigh +‎ -acht.

Noun

bunaíocht f (genitive singular bunaíochta, nominative plural bunaíochtaí)

1. establishment

Declension

Declension of bunaíocht

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative bunaíocht bunaíochtaí Vocative a bhunaíocht a bhunaíochtaí Genitive bunaíochta bunaíochtaí Dative bunaíocht bunaíochtaí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an bhunaíocht na bunaíochtaí Genitive na bunaíochta na mbunaíochtaí Dative leis an mbunaíocht don bhunaíocht leis na bunaíochtaí

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
bunaíocht	bhunaíocht	mbunaíocht
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “bunaíocht”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Entries containing “bunaíocht” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.