bunicuț
Romanian
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editbunicuț m (plural bunicuți)
- diminutive of bunic
- (informal) grandpa
Declension
editDeclension of bunicuț
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) bunicuț | bunicuțul | (niște) bunicuți | bunicuții |
genitive/dative | (unui) bunicuț | bunicuțului | (unor) bunicuți | bunicuților |
vocative | bunicuțule | bunicuților |