burczenie

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /burˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: bur‧cze‧nie

Noun

burczenie n

1. verbal noun of burczeć

Declension

Declension of burczenie

	singular	plural
nominative	burczenie	burczenia
genitive	burczenia	burczeń
dative	burczeniu	burczeniom
accusative	burczenie	burczenia
instrumental	burczeniem	burczeniami
locative	burczeniu	burczeniach
vocative	burczenie	burczenia

Further reading

• burczenie in Polish dictionaries at PWN