cárdeo
Galician edit
Etymology edit
Attested since the 13th century. From Old Galician-Portuguese cardẽo, from Late Latin cardinus (“bluish”), from carduus (“thistle”). Cognate with Portuguese cárdeo and Spanish cárdeno.[1]
Pronunciation edit
Adjective edit
cárdeo (feminine cárdea, masculine plural cárdeos, feminine plural cárdeas)
- thistle-coloured; purplish, bluish, violet, livid
- 1370, R. Lorenzo, editor, Crónica troiana, A Coruña: Fundación Barrié, page 547:
- Et, quando foy desarmado, sabede que o corpo, que ante auj́a moy brãco, pareçía atã cárdeo et atã negro que esto era hũa grã marauilla, et per moytos lugares lle seýa o sange
- And, when disarmed, you must know that his body, once so white, appearer as livid and as black that it was wondrous, and blood come out it in may places
- (of a ground) hardish
Related terms edit
References edit
- “cardeo” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “carde” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “cárd” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “cárdeo” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “cárdeo” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “cárdeo” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “cárdeno”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Portuguese edit
Etymology edit
From Old Galician-Portuguese cardeo, earlier cardẽo, from Late Latin cardinus, from carduus (“thistle”).
Pronunciation edit
Adjective edit
cárdeo (feminine cárdea, masculine plural cárdeos, feminine plural cárdeas)
- thistle-coloured