canarius
Latin edit
Etymology edit
From canis (“dog”) + -ārius (adjective-forming suffix).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /kaˈnaː.ri.us/, [käˈnäːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kaˈna.ri.us/, [käˈnäːrius]
Adjective edit
canārius (feminine canāria, neuter canārium); first/second-declension adjective
- of or pertaining to dogs
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | canārius | canāria | canārium | canāriī | canāriae | canāria | |
Genitive | canāriī | canāriae | canāriī | canāriōrum | canāriārum | canāriōrum | |
Dative | canāriō | canāriō | canāriīs | ||||
Accusative | canārium | canāriam | canārium | canāriōs | canāriās | canāria | |
Ablative | canāriō | canāriā | canāriō | canāriīs | |||
Vocative | canārie | canāria | canārium | canāriī | canāriae | canāria |
Related terms edit
References edit
- “canarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- canarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.