Latin edit

Etymology edit

From causa +‎ -ālis.

Pronunciation edit

Adjective edit

causālis (neuter causāle); third-declension two-termination adjective

  1. (Late Latin) causal
  2. (Late Latin, grammar) causal
    • 1737, Glossarium germanicum, continens origines & antiquitates totius linguae germanicae, et omnium pene vocabulorum, vigentium et desitorum. Opus [...] Johannis Georgii Wachteri, page 257:
      Gothi tres habent conjunctiones causales, than Luc. I. 66. unte Matth. IX. 24. & uhthan Marc. XVI. 8. Anglosaxones & Franci nullas.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension edit

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative causālis causāle causālēs causālia
Genitive causālis causālium
Dative causālī causālibus
Accusative causālem causāle causālēs
causālīs
causālia
Ablative causālī causālibus
Vocative causālis causāle causālēs causālia

Descendants edit

References edit

  • causalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • causalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.