ceintuur

Dutch

Etymology

From Middle Dutch sainture, from Middle French ceinture, from Old French ceinture, from Latin cīnctūra.

Pronunciation

• IPA^(key): /sɛnˈtyːr/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: cein‧tuur
• Rhymes: -yːr

Noun

ceintuur f or n (plural ceintuurs or ceinturen)

1. ceinture, narrow belt

Derived terms

• ceintuurbaan
• ceintuurgesp

Descendants

• Afrikaans: seintuur