celibat
Polish edit
Pronunciation edit
Noun edit
celibat m inan
Declension edit
Declension of celibat
singular | |
---|---|
nominative | celibat |
genitive | celibatu |
dative | celibatowi |
accusative | celibat |
instrumental | celibatem |
locative | celibacie |
vocative | celibacie |
Further reading edit
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French célibat, from Latin caelibatus.
Noun edit
celibat n (uncountable)
Declension edit
declension of celibat (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) celibat | celibatul |
genitive/dative | (unui) celibat | celibatului |
vocative | celibatule |
Serbo-Croatian edit
Pronunciation edit
Noun edit
celìbāt m (Cyrillic spelling целѝба̄т)
Declension edit
Swedish edit
Noun edit
celibat n
Declension edit
Declension of celibat | ||||
---|---|---|---|---|
Uncountable | ||||
Indefinite | Definite | |||
Nominative | celibat | celibatet | — | — |
Genitive | celibats | celibatets | — | — |