cementarius
Latin edit
Alternative forms edit
Pronunciation edit
- (Classical Latin) IPA(key): /ke.menˈtaː.ri.us/, [kɛmɛn̪ˈt̪äːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃe.menˈta.ri.us/, [t͡ʃemen̪ˈt̪äːrius]
Noun edit
cementārius m (genitive cementāriī or cementārī); second declension
Declension edit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cementārius | cementāriī |
Genitive | cementāriī cementārī1 |
cementāriōrum |
Dative | cementāriō | cementāriīs |
Accusative | cementārium | cementāriōs |
Ablative | cementāriō | cementāriīs |
Vocative | cementārie | cementāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References edit
- cementarius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)