cenobita
Catalan edit
Pronunciation edit
- IPA(key): (Central) [sə.nuˈβi.tə]
- IPA(key): (Balearic) [sə.nuˈbi.tə]
- IPA(key): (Valencian) [se.noˈbi.ta]
Noun edit
cenobita m or f by sense (plural cenobites)
- cenobite (monk who lives in a religious community)
Related terms edit
Further reading edit
- “cenobita” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “cenobita” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Italian edit
Noun edit
cenobita m (plural cenobiti)
- cenobite (monk who lives in a religious community)
Related terms edit
Anagrams edit
Polish edit
Etymology edit
Borrowed from Ecclesiastical Latin coenobīta, from coenobium, from Ancient Greek κοινόβιον (koinóbion), from κοινός (koinós, “common”) + βίος (bíos, “life”).
Pronunciation edit
Noun edit
cenobita m pers
- cenobite (monk who lives in a religious community)
Declension edit
Declension of cenobita
Derived terms edit
adjective
nouns
Further reading edit
- cenobita in Polish dictionaries at PWN
Spanish edit
Noun edit
cenobita m or f by sense (plural cenobitas)
- cenobite (monk who lives in a religious community)
Further reading edit
- “cenobita”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014