Latin

edit

Etymology

edit

From centumvir +‎ -ātus.

Pronunciation

edit

Noun

edit

centumvirātus m (genitive centumvirātūs); fourth declension

  1. centumvirate (rank or office of a centumvir)

Declension

edit

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative centumvirātus centumvirātūs
Genitive centumvirātūs centumvirātuum
Dative centumvirātuī centumvirātibus
Accusative centumvirātum centumvirātūs
Ablative centumvirātū centumvirātibus
Vocative centumvirātus centumvirātūs