cernentia
Latin edit
Etymology edit
Noun edit
cernentia f (genitive cernentiae); first declension
Declension edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cernentia | cernentiae |
Genitive | cernentiae | cernentiārum |
Dative | cernentiae | cernentiīs |
Accusative | cernentiam | cernentiās |
Ablative | cernentiā | cernentiīs |
Vocative | cernentia | cernentiae |
Participle edit
cernentia
References edit
- “cernentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cernentia in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- cernentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.