Polish

edit

Etymology

edit

From chuchać +‎ -nąć.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈxux.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uxnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: chuch‧nąć

Verb

edit

chuchnąć pf (imperfective chuchać)

  1. (intransitive, colloquial) to blow, to puff (to exhale)

Conjugation

edit
Conjugation of chuchnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive chuchnąć
future tense 1st chuchnę chuchniemy
2nd chuchniesz chuchniecie
3rd chuchnie chuchną
impersonal chuchnie się
past tense 1st chuchnąłem,
-(e)m chuchnął
chuchnęłam,
-(e)m chuchnęła
chuchnęłom,
-(e)m chuchnęło
chuchnęliśmy,
-(e)śmy chuchnęli
chuchnęłyśmy,
-(e)śmy chuchnęły
2nd chuchnąłeś,
-(e)ś chuchnął
chuchnęłaś,
-(e)ś chuchnęła
chuchnęłoś,
-(e)ś chuchnęło
chuchnęliście,
-(e)ście chuchnęli
chuchnęłyście,
-(e)ście chuchnęły
3rd chuchnął chuchnęła chuchnęło chuchnęli chuchnęły
impersonal chuchnięto
conditional 1st chuchnąłbym,
bym chuchnął
chuchnęłabym,
bym chuchnęła
chuchnęłobym,
bym chuchnęło
chuchnęlibyśmy,
byśmy chuchnęli
chuchnęłybyśmy,
byśmy chuchnęły
2nd chuchnąłbyś,
byś chuchnął
chuchnęłabyś,
byś chuchnęła
chuchnęłobyś,
byś chuchnęło
chuchnęlibyście,
byście chuchnęli
chuchnęłybyście,
byście chuchnęły
3rd chuchnąłby,
by chuchnął
chuchnęłaby,
by chuchnęła
chuchnęłoby,
by chuchnęło
chuchnęliby,
by chuchnęli
chuchnęłyby,
by chuchnęły
impersonal chuchnięto by
imperative 1st niech chuchnę chuchnijmy
2nd chuchnij chuchnijcie
3rd niech chuchnie niech chuchną
anterior adverbial participle chuchnąwszy
verbal noun chuchnięcie

Derived terms

edit
noun
edit
noun

Further reading

edit
  • chuchnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • chuchnąć in Polish dictionaries at PWN