chwyt

Polish

Etymology

Blend of Proto-Slavic *xvatъ + Proto-Slavic *xytъ. By surface analysis, deverbal from chwytać.

Pronunciation

• IPA^(key): /xfɨt/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨt
• Syllabification: chwyt

Noun

chwyt m inan (diminutive chwycik)

1. grip (manner of holding things with the hands)
2. (colloquial) trick, gimmick (effective, clever or quick way of doing something)
3. (colloquial) trick, gimmick, ploy (something designed to fool or swindle)
4. (music) chord shape

Declension

Declension of chwyt

	singular	plural
nominative	chwyt	chwyty
genitive	chwytu	chwytów
dative	chwytowi	chwytom
accusative	chwyt	chwyty
instrumental	chwytem	chwytami
locative	chwycie	chwytach
vocative	chwycie	chwyty

Derived terms

nouns

• chwyt barowy
• chwyt marketingowy
• uchwyt

 

Further reading

• chwyt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• chwyt in Polish dictionaries at PWN