Latin edit

Etymology edit

Perfect passive participle of circumcīdō.

Participle edit

circumcīsus (feminine circumcīsa, neuter circumcīsum, adverb circumcīsē); first/second-declension participle

  1. circumcised
  2. circumscribed

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative circumcīsus circumcīsa circumcīsum circumcīsī circumcīsae circumcīsa
Genitive circumcīsī circumcīsae circumcīsī circumcīsōrum circumcīsārum circumcīsōrum
Dative circumcīsō circumcīsō circumcīsīs
Accusative circumcīsum circumcīsam circumcīsum circumcīsōs circumcīsās circumcīsa
Ablative circumcīsō circumcīsā circumcīsō circumcīsīs
Vocative circumcīse circumcīsa circumcīsum circumcīsī circumcīsae circumcīsa

Descendants edit

  • Spanish: circunciso

References edit

  • circumcisus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • circumcisus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • circumcisus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.