See also: circunstância

Asturian edit

Etymology edit

Borrowed from Latin circumstantia.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /θiɾkunsˈtanθja/, [θiɾ.kũns̪ˈt̪ãn̟.θja]
  • Rhymes: -anθja
  • Hyphenation: cir‧cuns‧tan‧cia

Noun edit

circunstancia f (plural circunstancies)

  1. circumstance

Galician edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Borrowed from Latin circumstantia.

Pronunciation edit

 
  • IPA(key): (standard) /θiɾkunsˈtanθja/ [θiɾ.kuns̺ˈt̪an̪.θjɐ]
  • IPA(key): (seseo) /siɾkunsˈtansja/ [siɾ.kunsˈt̪an.sjɐ]

 

  • Hyphenation: cir‧cuns‧tan‧cia

Noun edit

circunstancia f (plural circunstancias)

  1. circumstance

Derived terms edit

Further reading edit

Portuguese edit

Etymology 1 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation edit

 

  • Hyphenation: cir‧cuns‧tan‧ci‧a

Verb edit

circunstancia

  1. inflection of circunstanciar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Etymology 2 edit

Noun edit

circunstancia f (plural circunstancias)

  1. Obsolete spelling of circunstância

Spanish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): (Spain) /θiɾkunsˈtanθja/ [θiɾ.kũnsˈt̪ãn̟.θja]
  • IPA(key): (Latin America) /siɾkunsˈtansja/ [siɾ.kũnsˈt̪ãn.sja]
  • (Spain) Rhymes: -anθja
  • (Latin America) Rhymes: -ansja
  • Syllabification: cir‧cuns‧tan‧cia

Etymology 1 edit

Borrowed from Latin circumstantia.

Noun edit

circunstancia f (plural circunstancias)

  1. circumstance
    Synonym: pormenor
Derived terms edit

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb edit

circunstancia

  1. inflection of circunstanciar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Further reading edit