commendatrix
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /kom.menˈdaː.triːks/, [kɔmːɛn̪ˈd̪äːt̪riːks̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kom.menˈda.triks/, [komːen̪ˈd̪äːt̪riks]
Noun edit
commendātrīx f (genitive commendātrīcis); third declension
- (rare) that which commends
- Synonym: commendātor
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | commendātrīx | commendātrīcēs |
Genitive | commendātrīcis | commendātrīcum |
Dative | commendātrīcī | commendātrīcibus |
Accusative | commendātrīcem | commendātrīcēs |
Ablative | commendātrīce | commendātrīcibus |
Vocative | commendātrīx | commendātrīcēs |
References edit
- “commendatrix”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “commendatrix”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers