comunicare
See also: comunicaré
Italian edit
Etymology edit
From Latin commūnicāre.
Pronunciation edit
Verb edit
comunicàre (first-person singular present comùnico, first-person singular past historic comunicài, past participle comunicàto, auxiliary avére)
- (transitive) to communicate, to transmit, to impart, to convey
- (transitive) to inform, to let someone know, to tell
- (intransitive) to communicate
- (transitive, Catholicism) to give communion to
Conjugation edit
Conjugation of comunicàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
Synonyms edit
Derived terms edit
Romanian edit
Etymology edit
Noun edit
comunicare f (plural comunicări)
Declension edit
Declension of comunicare
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) comunicare | comunicarea | (niște) comunicări | comunicările |
genitive/dative | (unei) comunicări | comunicării | (unor) comunicări | comunicărilor |
vocative | comunicare, comunicareo | comunicărilor |
Spanish edit
Verb edit
comunicare