conci
See also: Conci
Italian edit
Verb edit
conci
- inflection of conciare:
Anagrams edit
Latin edit
Verb edit
concī
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from Hungarian konty.
Noun edit
conci n (plural conciuri)
Declension edit
Declension of conci
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) conci | conciul | (niște) conciuri | conciurile |
genitive/dative | (unui) conci | conciului | (unor) conciuri | conciurilor |
vocative | conciule | conciurilor |