conciliabil
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from Latin conciliabulum. Equivalent to concilia + -bil.
Noun edit
conciliabil n (plural conciliabile)
Declension edit
Declension of conciliabil
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) conciliabil | conciliabilul | (niște) conciliabile | conciliabilele |
genitive/dative | (unui) conciliabil | conciliabilului | (unor) conciliabile | conciliabilelor |
vocative | conciliabilule | conciliabilelor |